Το Μενταγιόν

Με προσοχή διέσχισαν την κεντρική αίθουσα και βγήκαν στο δρόμο μπροστά από τη βιβλιοθήκη του Καΐρου, ενώ ο ήλιος έδυε χαρίζοντας στον ουρανό ένα πορφυρό χρώμα.

Η Νιόβη ένιωσε ότι αυτό το ηλιοβασίλεμα δεν έμοιαζε με κανένα άλλο από όσα είχε ζήσει μέχρι τώρα. Δεν ήταν τόσο η έντονη συγκίνηση που αισθανόταν, όσο η απόκοσμη αίσθηση ότι αυτή η συνάντηση με το Στεφάν θα άλλαζε τη ζωή της για πάντα. Δεν ήξερε πώς και γιατί αυτό ίσχυε, αλλά ήταν σίγουρη ότι αυτή η γνωριμία θα επιφύλασσε πολλές ανατροπές στη συνέχεια.

«Είσαι καλά;» διέκοψε τις σκέψεις της η ερώτηση του Στεφάν.

«Ναι, μια χαρά...» αποκρίθηκε η Νιόβη. «Τώρα που καταφέραμε να βγούμε από τη βιβλιοθήκη, πρέπει να έρθεις μαζί μου στο καφενείο του Αμάρων στο κέντρο της πόλης. Εκεί θα σου εξηγήσω γιατί νομίζω ότι κινδυνεύεις. Εκεί θα ήθελα να μου πεις και εσύ με τη σειρά σου τι ακριβώς συμβαίνει. Τα έχω λιγάκι χαμένα... Συμφωνείς;» τον ρώτησε παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.

«Στο ότι τα έχεις χαμένα;» τη ρώτησε χαμογελώντας. «Μην ανησυχείς. Σε λίγο θα τα ξεκαθαρίσουμε όλα και θα μάθουμε κάτι περισσότερο ο ένας για τον άλλο. Το περίεργο είναι ότι στον Αμάρων θα σου έλεγα να πάμε κι εγώ... Μάλλον γνωρίζεις πολλά παραπάνω απ’ όσα φαντάζεσαι» της απάντησε ο Στεφάν και κρατώντας την σφιχτά από τον αγκώνα ξεκίνησαν να περπατούν στον πολύβουο δρόμο με τελικό προορισμό το καφενείο του Αιγυπτίου Αμάρων στην πιο πολυσύχναστη τουριστική περιοχή του Καΐρου.

Διασχίζοντας τις συνοικίες μεταξύ της βιβλιοθήκης και του τελικού τους προορισμού, η Νιόβη άφησε το μυαλό της να δραπετεύσει για λίγο, σκεπτόμενη πόσο είχε αλλάξει η ζωή της το τελευταίο 24ωρο. Πόσο αλλιώτικη της φαινόταν η κοπέλα που μόλις χθες το πρωί περιδιάβαινε τα σοκάκια της μυστηριώδους αυτής πόλης με την πλούσια ιστορία και τη φιλόξενη ατμόσφαιρα, σκεπτόμενη μόνο την έρευνά της.

Έφερε στο νου της το εισαγωγικό μάθημα ιστορίας που είχε παρακολουθήσει τους πρώτους μήνες της παραμονής της στο Κάιρο, από τον παγκοσμίως διακεκριμένο ιστορικό Δόκτωρ Ίαν Μακ Ντόουσσον, που αποφάσισε να αποδεχτεί την πρόσκληση του πανεπιστημίου του Καϊρου και να διδάξει ιστορία εκεί για ένα εξάμηνο. Αυτός ο άνθρωπος ήταν και ένας από τους βασικότερους λόγους που η ίδια αποφάσισε τον ίδιο χρόνο να ταξιδέψει από το Λονδίνο, όπου εργαζόταν ως βοηθός καθηγητή, στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου, προκειμένου να παρακολουθήσει κάποιες από τις διαλέξεις του Δόκτορα Μακ Ντόουσσον ως μέρος της Διδακτορικής της Διατριβής. Με θέμα την κουλτούρα των λαών διαμέσου των αιώνων και την έκφραση των διαφορετικών επιρροών αυτής στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, η Νιόβη αποφάσισε να εξελίξει τις γνώσεις της μέσω της Διατριβής της και να χρησιμοποιήσει το πτυχίο Αρχιτεκτονικής και το μεταπτυχιακό της στην επίδραση της Τεχνολογικής Εξέλιξης στο σύγχρονο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, επιλέγοντας τον πιο κατάλληλο τόπο για το αντικείμενο της έρευνάς της. Το σύγχρονο Κάιρο, ή όπως είχε τονίσει και ο καθηγητής Μακ Ντόουσσον, το μοντέρνο Αλ-Κάιρα, αποτελούσε μοναδική ευκαιρία για εκείνη.

Στην πρώτη του διάλεξη είχε πει:

«Επίσημα, το Κάιρο ιδρύθηκε το 969 μ.Χ. Το να πιστεύει όμως κάποιος ότι το Κάιρο έχει ιστορία μόλις 1,000 περίπου ετών είναι ιστορικά ανακριβές. Η ιστορία αυτής της πόλης ξεκίνησε πριν από τέσσερις χιλιετίες περίπου. Διαμέσου των αιώνων κατάφερε να επιβιώσει εκπληρώνοντας τις επιθυμίες των ηγεμόνων της, από τους Αρχαίους Αιγυπτίους, τους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Άραβες και τους Τούρκους. Για την ικανοποίησή τους βαφτίστηκε με διάφορα ονόματα, μεταξύ των οποίων Μέμφις, Ηλιόπολης, Βαβυλώνα της Αιγύπτου, Αλ-Φουστάτ, Αλ-Κατάεϊ, Αλ-Ασκάρ, και πιο πρόσφατα Αλ-Καϊρα. Προκειμένου όμως κανείς να εκτιμήσει την τεράστια ιστορία του Καΐρου, πρέπει να ανατρέξει στην ήδη καταγεγραμμένη παγκόσμια ιστορία.

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος κατέλαβε την Αίγυπτο, το Κάιρο ήταν τόσο παλαιό για αυτόν, όσο είναι εκείνος για εμάς σήμερα. Τον 5ο αιώνα π.Χ., ο μεγάλος ιστορικός Ηρόδοτος επισκέφθηκε τις τότε 2,000 χρόνων Πυραμίδες της Αιγύπτου ως τουρίστας. Μέχρι τότε, ο Αρχαίος Αιγυπτιακός πολιτισμός είχε περισσότερες από 30 Δυναστείες, οι περισσότερες με ιστορία μεγαλύτερη από αυτήν της Σοβιετικής Ένωσης. Αργότερα το Κάιρο έζησε την ανάδειξη και την πτώση Ελλήνων, Περσών, Ρωμαίων, Αράβων, Οθωμανών, Γάλλων και Βρετανών κατακτητών. Εξίσου σημαντικός είναι ο ρόλος της πόλης σε 3 διαφορετικές θρησκείες: Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός και Ισλάμ. Σε αυτήν την πόλη σύμφωνα με τις Γραφές, η Παρθένος Μαρία και ο Ιησούς ξεκουράστηκαν μετά το μακρύ ταξίδι τους από την Παλαιστίνη, ενώ αυτός είναι ο τόπος που χτίστηκε το πρώτο Ισλαμικό τζαμί από τον Αμρ Ιμπν Αλ-Αας. Καταλήγοντας, το Κάιρο είναι 2 φορές παλαιότερο από το Παρίσι, 7 φορές πιο παλιό από το Βερολίνο και 15 φορές πιο παλιό από τη Νέα Υόρκη.

Σήμερα, η ευρύτερη περιοχή του Καΐρου συμπεριλαμβάνει πολλές και διαφορετικές ιστορικές πόλεις και μοντέρνες συνοικίες, δημιουργώντας μία από τις μεγαλύτερες μητροπόλεις του κόσμου. Το να βρίσκεται κανείς στο σημερινό Κάιρο είναι στην πραγματικότητα σαν να κάνει ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο: από τις Πυραμίδες, το Citadel του Σαλάντιν, το Δέντρο της Παρθένου Μαρίας, τη Σφίγγα, την Αρχαία Ηλιόπολη, το Αλ-Ατζχάρ, το τζαμί του Αμρ, την Κρεμαστή Εκκλησία, και τον Πύργο του Καΐρου. Με πληθυσμό πάνω από 15 εκατομμύρια κατοίκους, είναι η μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Η Πρωτεύουσα της σημερινής Αιγύπτου συνδέει άρρηκτα την ιστορία της με εκείνη της χώρας. Σήμερα, το επίσημο όνομα της πόλης είναι Αλ-Καϊρα (Κάιρο), αλλά για τους Αιγυπτίους είναι απλά η Μαρς, η Αίγυπτος.»

«Πού ταξιδεύεις; Φτάσαμε...» την ειδοποίησε ο Στεφάν οδηγώντας την σε ένα από τα τραπεζάκια στο βάθος του συμπαθέστατου καφενείου του Αιγυπτίου Αμάρων.

«Ναι.... Φτάσαμε....» κατόρθωσε να αποκριθεί η Νιόβη ενώ ακουμπούσε τα κουρασμένη μέλη της σε μια από τις 4 καρέκλες που βρίσκονταν γύρω από το μαρμάρινο τραπέζι.

«Τι θα πάρετε;» τους ρώτησε ένας άνδρας ακαθόριστης ηλικίας που φορούσε μια λευκή μακριά κελεμπία προκειμένου να προστατευτεί από τη ζέστη της πόλης.

Πριν προλάβουν ο Στεφάν και η Νιόβη να απαντήσουν, ο άνδρας που ζήτησε την παραγγελία τους, ψέλλισε στα γαλλικά «Où avez-vous trouvé ceci?» δείχνοντας με θυμωμένο βλέμμα το μενταγιόν που έλαμπε στο λαιμό της Νιόβης.

«Πού το βρήκα; Κληρονομιά από την γιαγιά μου! Γιατί;» αποκρίθηκε η Νιόβη αγγίζοντας ασυναίσθητα με τα ακροδάχτυλά της το μπλε μενταγιόν. Με μια αστραπιαία κίνηση ο Στεφάν βρέθηκε δίπλα της για να την προφυλάξει από τα αδηφάγα μάτια του Αιγυπτίου.

«Mensonges! Ψέματα!» φώναξε ο αρχικά καλοσυνάτος σερβιτόρος και χάθηκε στο πίσω μέρος του καταστήματος εκνευρισμένος.

Δευτερόλεπτα αργότερα, δύο τεράστιοι τύποι με σφιγμένες γροθιές και απειλητικό βλέμμα έκαναν την εμφάνισή τους στην μικρή αίθουσα διατάζοντάς τους να τους ακολουθήσουν πειθήνια.

Χωρίς άλλη προφανή επιλογή ο Στεφάν και η Νιόβη διέσχισαν την πίσω πόρτα του καταστήματος με άγνωστο προορισμό.