Πιστεύω εις έναν Μαρτίνο...

Αυτό που σιχαινόταν πιο πολύ στα αεροπλάνα ο Μαρτίνος ήταν τα ίδια τα αεροπλάνα, οπως σιχαινόταν τα ελικόπτερα, τα αερόστατα, τους χαρταετούς, τους πυραύλους, το λαχανόρυζο (και όλα τα φαγητά σε ...όρυζο), όπως σιχαινόταν τη Σίβα και την Εβελυν, τα αναθεματισμένα e-mails που του έστελναν και τις στυλιστικές τους επιλογές στο ντύσιμο! Οπως σιχαινόταν τον Rock και τον γκόμενό του Χρις (και το σπίτι τους στου Φιλοπάππου) όπως σιχαινόταν τον Ξαβιέρ (που τη γλίτωσε απο τη βόμβα που του έστειλε, αλλά ξαπόστειλε τη Τζένιφερ...κάτι ήταν κι αυτό αν και πάντα άχρηστη αυτή η γυναίκα) όπως σιχαινόταν τον Στέφαν και τη Νιόβη που τους άφησε στο Λονδίνο αλλά σίγουρα θα τους έβλεπε στην Αθήνα, όπως σιχαινόταν τον Γκόρτον και τα ανόητα εφφετζίδικα κόλπα του για να κινεί το ενδιαφέρον των άλλων.
Ηταν τόσο το μίσος για όλους αυτούς που ένιωσε το πρόσωπό του να φλέγεται και οι κοτσίδες του να παίρνουν φωτιά. Κάπως έπρεπε να μετριάσει αυτό το θυμό του. Κοίταξε λίγο έξω απο το παράθυρο του αεροπλάνου αλλά του ήρθε ίλιγγος και έκλεισε τα μάτια του μήπως μπορέσει και ησυχάσει. Και ενώ έπαιρνε βαθιές ανάσες σκεπτόμενος χαρούμενες στιγμές (όταν ξεπάστρευε όλους στο χωριό του), ξαφνικά η φωνή της αεροσυνοδού ήρθε να του χαλάσει τη διάθεση.
"Αυτός ο φάκελος είναι για εσάς πάτερ" του είπε η όμορφη και καλλίγραπη αεροσυνοδός της Easyjet και απομακρύνθηκε. Ο Μαρτίνος έμενε να κοιτάει τα οπίσθια της αεροσυνοδού που λικνίζονταν πέρα δώθε εξάπτοντας τη φαντασία του. Σκεφτόταν πόσο ωραία θα ανατινάζονταν αν κόλλαγε στο καθένα απο τα δύο κωλομέρια μια μικρή εικονίτσα της Μαρίας Μαγδαληνής (μια άλλη υπόθεση που δεν ήθελε να θυμάται). Ελεγχόμενη έκρηξη αλλά εντυπωσιακή! Χαμογέλασε λίγο και άνοιξε τον φάκελο. Ηταν ένας λογαριασμός κάρτας visa. Η καταλαραμένη Σίβα πάλι τον είχε χρεώσει με υπέρογκα ποσά για να αγοράσει τα αμφιβόλου ποιότητας και αυθεντικότητας ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ.
"Καταραμένη να είσαι Σίβα!! Οι φωτιές της κολάσεως είναι πολύ μικρό μαρτύριο για σένα και την Εβελυν" ψυθίρησε μέσα απο τα δόντια του.
Εσκισε αμέσως το λογαριασμό, άνοιξε το παράθυρο και τον πέταξε έξω(ναι το παράθυρο και μην ακούσω ανόητα σχόλια)
Ο Μαρτίνος ήταν σίγουρος πως δεν θα τον άφηναν να περάσει ελεύθερα στο αεροδρόμιο. Εβγαλε το i-book και συνδέθηκε στο internet. Οι γνώσεις του πάτερ Βικέντιου στα διαδικτυακά και ό, τι έμαθε κοντά σε αυτόν τον σατανικό καλόγερο του χρησίμευαν τόσο πολύ αυτή τη στιγμή. Ο πάτερ Βικέντιος (αξεπέραστος χάκερ) ήταν υπεύθυνος για παρα πολλά αδικήματα στο internet , αδικήματα που ποτέ όμως δεν μπόρεσαν να ανακαλύψουν (παιδεραστία, αποκλοπή μυστικών απο πρεσβείες και υπουργεία, μεταφορά χρημάτων απο μεγάλες τράπεζες κλπ). Με αυτές τις γνώσεις ο Μαρτίνος μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου μπόρεσε να σβήσει για μια ακόμα φορά αυτό το ποσό που χρεωνόταν στο όνομά του.
Δεν έσβησε όμως απο το μυαλό του τη Σίβα και τις πράξεις της που τον εξόργιζαν όσο τίποτε άλλο! Και τώρα ήταν η σειρά του. Θα έκανε αυτές τις τσουλίτσες να σέρνονται στα πόδια του εκλιπαρώντας να της λυτρώσει χαρίζοντάς τους τον πιο αποτρόπαιο θάνατο. Ξέροντας ότι δεν θα μπορούσαν να αντισταθούν σε προσκλήσεις επιδείξεων μόδας τους έστειλε ένα μήνυμα για επίδειξη μόδας Donna Karan . Εκεί θα τις περίμενε μια μεγάλη εκπληξη! Ηλπιζε μόνο το σοκ να είναι τόσο μεγάλο που να έμεναν πάνω τους σημάδια μόνιμου εγκεφαλικού!
Βλέποντας στο laptop τις κινήσεις των άλλων "αγγέλων" δεν κατάλαβε και πολλά πραγματα...ποιος ήταν δεμένος σε αυτό το κρεββάτι και τί περίμενε? Ηταν αναπηρος ή τυφλός? Και γιατί φόραγε αυτό το αισχρό και βρώμικο στριγκακι? και όλες αυτές οι μαμιμούδες γύρω του ....ω! μα τι του κάνουν; μμμμ σχεδόν τον ζήλευε αυτόν τον μικρό που τόσο ξεδιάντροπα απολάμβανε τις περιποιήσεις των ευγενικών αυτών ζώων. Δεν του άξιζε!! Ισως θα έπρεπε να επέμβει και να του στείλει τη Γωγω Μπρέμου ή την Ιωάννα Παπά...αυτές σίγουρα θα τον έκαναν εξω φρενών! Θα μπορούσε βέβαια να δράσει λίγο πιο έξυπνα και να του στείλει τον Νίκο Κουρή και τον Χρήστο Λούλη και να κάνει έξω φρενών τον Rock, αφού αυτό είναι που θα ήθελε να καταφέρει...του ξέφυγε ένα δυνατό γέλιο και μόνο στη σκηνή που o Rock αντικρίζει την αποτρόπαια σκηνή!!! Τι ικανοποίηση που θα ένιωθε ο Μαρτίνος. Αλλά δεν του έφταιγαν τίποτα τα άλλα παιδιά να υποστούν το μαρτύριο της συνεύρεσης με τον Χρις! Οποτε και απέδιωξε αυτήξ τη σκέψη! Σίγουρα κάτι άλλο θα σκεφτόταν πιο αποτελεσματικό!














Χωρίς να το πολυσκεφτεί παρακολουθώντας τον Ξαβιέρ να προσπαθεί να ξεφύγει απο το κακό που τον κηνυγούσε και που δεν ήξερε τι ήταν..του έστειλε τρεις ρωσίδες γκόμενες που σίγουρα θα τον ενθουσίαζαν χωρίς να ξέρει ότι ο σκοπός τους ήταν να τον ρίξουν στο κρεββάτι και να τον ευνουχίσουν...τη Ολια, την Ιρίνα και τη Μάσα..ήξεραν πολύ καλά αυτές να τον αποπλανήσουν. Στον Γκόρντον δεν χρειαζόταν να κάνει κάτι ήδη είχε κινητοποιηθεί μια ομάδα Νίτζα για να του επιτεθεί έτσι θα τον καθυστερούσαν για λίγο ακόμα!αν ο Τσαγκ λι δεν του είχε φερθεί κατάλληλα! Αλλά και πάλι είχε βαρεθεί αυτή την εναλλαγή προσώπων (που ουσιαστικά ήταν ένα και μοναδικό) πρώτα Γκόρντον μετά Τσαγκ Λι, και ποιός ξέρει τι άλλο προσωπο επιφύλασσε η συνέχεια! Οπως και να έχει η ομάδα Νιτζα θα κινούνταν ενάντια σε αυτό το πολυπροσωπο τέρας που νόμιζε οτι θα ξεγελάσει το ΜΑρτίνο με το να πεθαίνει και να ανασταίνεται όλη την ώρα!
Στο Στέφαν και στη Νιόβη, άπασχολούμενοι με τη δημοσιοποίηση των αναμφιβόλα πολλών γνώσεων τους με έναν κομπασμό που έφτανε την παιδική αθωωότητα, τους είχε ήδη αποσταλεί μια προσκληση απο το Πανεπιτήμιο Αθηνών προκειμένου να "διαφωτίσουν" τους Ελληνες επιστήμονες για τη χρησιμότητα και την αναγακιότητα του αρχαιολογικού managment δηλαδή τη διαχείρηση των αρχαιολογικών έργων! Αυτό ήταν αρκετά δύσκολο και θα απαιτούσε πολύ χρόνο και θα τους αποσπούσε για λίγο απο τις αναζητήσεις τους. Αν και ο Μαρτίνος ήταν σίγουρος πως σε αυτό τον τομέα θα αποκαλυπτόταν η δοκησοφία τους και η ημιμάθειά τους.
Χμμ... ο Rock! Ενα e-mail απο τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη θα έβαζε βόμβα στα θεμέλια της σχέσης του με τον Χρις. Ναι αυτό ήταν. Ο Μαρτίνος άρχισε να γράφει το μήνυμα: "Rock, δεν μπορώ άλλο να αντισταθώ στον πόθο που νιώθω για σένα..."
Το αεροπλάνο έφτανε στην Αθήνα. Το μίσος του Μαρτίνου όμως δεν είχε καταλαγιάσει. Κοιτώντας έναν νεαρό να περνάει απο δίπλα του κατάλαβε πως τώρα θα μπορούσε να εκτονώσει λίγο το θυμό του. Ο νεαρός τον κοίταξε και του χαμογέλασε ευγενικα. Ο Μαρτίνος τον σταμάτησε.
"Απο την Ελλάδα είσαι;"
"Μάλιστα" απάντησε ο νεαρός
"Σπουδάζεις φαντάζομαι στην Αγγλία, έτσι παιδί μου;"
"Ναι, σπουδάζω ναυτιλιακά" αποκρίθηκε πάλι ευγενικά το παιδι.
"Παρε μια εικονίτσα του Αγιου Φανουρίου να σε προσέχει" είπε ο Μαρτίνος και έβγαλε μια μικρή εικονίτσα απο την τσέπη του.
"Σας ευχαριστώ πολύ, αλλά είμαι μουσουλμάνος" απάντησε χαμογελαστός ο νεαρός και προχώρησε προς την τουαλέτα.
Τώρα το μισος του Μαρτίνου ηταν ακόμα μεγαλύτερο! Επρεπε να εκτονωθεί πάση θυσία... και όχι ο αυνανισμός δεν ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσε να σκεφτεί αυτή τη στιγμή...εξ αλλου σε λίγο θα προσγειώνονταν.
Οταν προσγειώθηκαν, ο Μαρτίνος άφησε όλους τους επιβάτες να κατέβουν. Αυτός παρέμεινε στη θέση του. Οι δύο εικόνες της Μαρίας Μαγδαληνής ήταν στα χέρια του. Βλέπει την αεροσυνοδό να τον κοιτά και να του κανει νόημα. Ο Μαρτίνος σηκώθηκε και την ακολούθησε. Ξαφνικά προσποιούμενος ότι πέφτει καταφέρνει και τις κολλά τις δύο εικονίτσες στα δύο κωλομέρια. Η αεροσυνοδός γυρισε πίσω και βοήθησε τον Μαρτίνο να σηκωθεί. Την ευχαρίστησε και κατέβηκε απο το αεροπλάνο. Καθώς προχωρούσε προς τον κυλιόμενο διάδρομο ακούστηκε η εκκωφαντική φωνή της αεροσυνοδού...



"Μερικές γυναίκες θα έπερεπε να είναι λιγοτερο προκλητικές με το σώμα τους" σκεφτηκε ο Μαρτίνος, " και περισσότερο διακριτικές με την απώλειά του"




Το αγέρωχο ύφος του επισκίαζε καθε ανθρωπινη άλλη ύπαρξη στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος γιατι είχε αυτή την ακλώνητη πίστη στον εαυτό του!